Verhaal van een patiënt: “Mijn bril”

Een paar jaar geleden moest ik een rugoperatie ondergaan. Ik was bang, ontzettend bang. Ik dacht aan alles wat er mis kon gaan, dat ik niet meer wakker zou worden. Ik zie ook heel slecht en normaal gezien mag er geen bril meegenoemen worden naar de operatiezaal. Ik vertelde mijn angst en bezorgdheden aan de verpleegkundige en zij beloofde mee te gaan naar de operatiezaal. Deze verpleegkundige bleef bij me tot ik sliep en zorgde ervoor dat ik mijn bril mocht ophouden. Toen ik wakker werd, was ze weer daar. Met mijn bril en vooral heel veel steun. Ik had veel pijn en was wat in paniek, maar door het kleine gebaar van mijn bril en haar aanwezigheid werd ik al veel rustiger. Ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor.