Verhaal van echtgenote van patiënt: “Een schouderklopje”

Het is al een heel parcours geweest voor ons. En nu zijn we weer heel blij dat de laatste chemo weer aangeslagen is. Nog niet zo lang geleden was het anders. De labowaarden werden altijd slechter en hij was ook altijd zo ziek van zijn chemo’s.

Tijdens de volgende consultatie heeft Dr. V. ons eerlijk gezegd dat er geen goede vooruitzichten meer waren. Maar mijn man wou niet opgeven. “Ik wil het graag nog een keer proberen. Ik wil nog één keer vechten” heeft hij gezegd. Ik dacht niet dat hij dat zou zeggen, maar Dr. V. heeft naar hem geluisterd en begreep waarom hij nog wou doorgaan, nog één keer ervoor gaan. Dr. V. dacht dat het niet ging aanslaan en heeft dat ook gezegd tijdens de laatste consultatie. Maar we zijn er samen voor gegaan. Dr. V, mijn man en ik. Het is moeilijk geweest maar we waren zo blij als Dr. V. ons na die kuur kwam zeggen dat het bleek aan te slaan. De dokter kwam het hem persoonlijk vertellen, gaf hem een schouderklopje en bedankte hem om zoveel moed en hoop te blijven houden. Dat was een speciaal moment voor mijn man. Het luisterend oor maar ook de erkenning van de arts