Verhaal van een patiënte: “Haren wassen”

Na een lange operatie (borstreconstructie) mag je terug uit bed. Je haren in de war en wat futloos tegen je hoofd. Je voelt je patiënt. Moe, kwetsbaar, een beetje verloren. Na de verzorging vroeg de verpleegkundige: “wil jij je haren laten wassen?” Onze vrijwilliger komt langs als je wil.” Oh dat leek me echt wel fijn, even laten verwennen. En dat korte moment van het haren wassen, betekende veel voor mij: Het deed me direct al wat beter voelen. Ook het gesprek met de vrijwilligster was fijn. Ze had zelf borstkanker overwonnen en ik kon met haar praten over wat me bezighield. Ik moest niet alles uitleggen, ze begreep wat ik nodig had. Het is fijn dat er mensen zijn die zich belangeloos inzetten voor een ander. Die mensen, die vrijwilligers verdienen een pluim voor hun inzet en zorgen voor die kleine momenten van grote waarde.